Na niebie cukrowa wata
lepszy kawałek świata
słońce się topi w jeziorze
o ukochanej porze.
Ptasie klucze do nieba
piszą o boskich potrzebach
skrzydła scukrzone watą
Ikar już raz umarł za to.
Na ziemi ludzkie słabości
pilnują środka ciężkości.
"skrzydła scukrzone watą" - pięknie. Duży "like".:-)
OdpowiedzUsuńDzięki. Mam wrażenie, że ta rymowanka jest jakby niedokończona i cały czas jeszcze mi chodzi po głowie. Kto wie, może zyska jeszcze kilka wersów;)
UsuńCudowniak! Ja che w tą wate!
OdpowiedzUsuńJa też :)))
OdpowiedzUsuń