Lato

Dzień do snu
się kładzie
długimi cieniami

w kłębki zboża
na polu
się zwija

przeciąga się
mruczeniem kota
na płocie

mruga słońcem
w jeziorze
ziewa wiatrem
w gorączce.

Przykładam dłoń
do spoconego czoła
i szepczę
że był dobry.

Hamakowe

Zawieszone

między niebem a ziemią

wybujane przez wiatr

szeleszczące liśćmi

rozpachnione pełnią lata

chwilową wolnością

w późnym słońcu pozłacane

w ciepłym deszczu trochę mokre

z widokiem na chmury

lub własne stopy

z książką czytaną leniwie

trącące spokojem i ciszą

lekkie, proste, wyczekane

moje szczęście.

Niedokończone książki

Niedokończone książki
nie płaczą
nad losem
noszonych w sobie
historii.

Przerwane w połowie
którymś z kolei
ziewnięciem
odłożone na bok
czyjąś znudzoną ręką.

Nierozwinięta fabuła
wciąż szeleści zagadką
nieodkryta tajemnica
pachnie niepoznanym.

Kleks
na setnej stronie
niczym tłusty świadek
daje nadzieję
kolejnym - czystym.

Ktoś je jeszcze kiedyś
pogłaszcze
ktoś się jeszcze zachwyci
i wzruszy
zagnie rogi
pomoczy łzą.

Odtrącone książki
nie płaczą.

Czekają.

Haiku niewyspane

Kanciaste myśli
turlają się po głowie
pod sufitem grzmi.