Choć kłujesz

Choć w życiu kłujesz w serce
w swej książce Cię uśmiercę
w piękną, letnią niedzielę
przyjdę i Cię zastrzelę
ubrana w żółtą sukienkę
nucąc tą smutną piosenkę
grzebiąc Cię w swej opowieści
uwolnię się od boleści.

Przystankowo

Tramwajami odmierzany czas
Szczypta magii
Spokój w nas

Byłeś słońcem

Byłeś słońcem
A ja
Swoim zwątpieniem
Zgasiłam
Twe promienie

Chłonę

Chłonę
sennością zaszczuta
zimnem opatulona
widoki chłodne i białe
na wieki wieków amen

O ludziach

Ludzie
bojąc się ludzi
udają nadludzi
grają w nieludzi
bawią się ludźmi
chowają przed ludźmi
są tak nieludzcy
że krzywdzą człowieka

Uwolnij

A kiedy zimno mi
i deszczy
ze wspomnień o sobie
uwolnij mnie kleszczy

Szaro

Na dworze
placki brudnego
rozciapkanego świata
bo deszczy
zima sobie poszła
czekam
aż pójdziesz
sobie ty