Chorągiewki powiewają
a ja znikam
w twierdzy z lęków
bardzo przeszłych
się zamykam.
Tą odwagę
tą odkrytą
ciągle chowam zbyt głęboko.
A marzenia
me marzenia
jeszcze wiszą
za wysoko.
Jestem chorągiewką
wieję tam gdzie
wskaże wiatr
to za mało
wciąż za mało
by za serca chwytać świat.
